biserûber

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
biserûber	biserûbertir	herî biserûber (merkezî) tewrî biserûber (rojavayî) biserûbertirîn (soranîzm)

biserûber

1. birêkûpêk, durist, rast, sererast, edil
   • Serokê Ak Partiyê Erdogan gelek caran gotinên ne di rê de dike û paşê heval û arîkarên wî mecbûr dibin ko hinekê rewşê serûber bikin. — (Nefel.com, 12/2010)

Herwiha

• serûber

Dijmane

• bêserûber

Jê

• biserûber bûn (lêker)
• biserûber kirin (lêker)
• biserûberbûn (navdêr)
• biserûberbûyî (rengdêr)
• biserûberkirin (navdêr)
• biserûberkirî (rengdêr)
• biserûbertî
• biserûberî
• biserûberîtî

Etîmolojî

bi- + ser + -û- + ber (1)

Werger

• Almanî: regelmäßig → de, systematisch → de
• Erebî: ^?الخطب, ^?السبر, ^?الصیغة, ^?الطرز, ^?الطور, ^?العوف, ^?الوضع, ^?بكلة, ^?هیئة
• Farisî: سامان مند, مرتب → fa, نظام مند
• Îngilîzî: methodical → en, ^?well-ordered → en
• Tirkî: derneşik → tr, düzenli → tr, intizamlı → tr, muntazam → tr, nizamlı → tr, sistematik → tr, sistemli → tr, intizam → tr, doğru düzgün, ^?düzen → tr, ^?düzenli ve planlı → tr