birhan

 Binêre herwiha: Birhan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪɾˈhɑːn/
• Kîtekirin: bir·han

Navdêr

birhan

1. belge, delîl, palpişt
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• burhan

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بورهان‎

Etîmolojî

Ji erebî برهان‎.

Ji wêjeya klasîk

• Wî nedî bejna te û dayê qiyas
  Hikmetê lew çûye burhanê xelet
  Setweta Leylê yeqîn Mecnûn tepand — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Almanî: Beweis → de m
• Erebî: برهان‎ → ar, سلطان‎ → ar
• Tirkî: delil → tr

Lêker

birhan lêkera xwerû, gerguhêz

1. Guhartoyeke birîn (“qir bûn, qut bûn, qet neman”).

Serenav

birhan nêr

1. Guhartoyeke Birhan (“navekî zilaman”).