-o

Kurmancî

Paşgir

-o

1. vokativek e dixin dû navdêrên yekjimar yên zayendnêr dema gazî wan tê kirin

   mamo, apo, xalo, kuro, keçelo...

2. Paşgirek e bernav yan navên tal ji navên zelaman tên çêkirin

   Elo, Miho, Heso, Dilo (Dilovan), Dilşo (Dilşad)...

3. Li dawiya bangnîşanên neyînî û dijûnan tê danîn.

   malmîrato, xwedênehêşto, min di te niyo, min te gawo!

Bide ber

• -ê
• -no

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -o

amo

apo

bafiro

Berxo

Bozo

guharto

kîno

kuro

lawo

mamo

Memo

meşko

Oso

şoşo

xalo

xorto

Etîmolojî

Ji *-ûy, hevreha farisî -ویه (-ûye), farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (-ôê), bi ramana hûredar lê di kurdî de -ok (ji -o + -ik) wê ve cih kiriye; ji îraniya kevn *-avya (-ewye). Paşgirika îranî ketiye erebî wek -ویه (weyh), şaşkirî ji transkripisiyonên nivîsên farisî ên bi erebî nivîsandî.

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /o/
• Kîtekirin: o

• Deng (Toulouse, Fransa)^ⓘ

Paşgir

-o

1. Paşgira navdêrkirinê ye.

   amiko ("heval")

   patro ("bav")

   vorto ("peyv")