êb

Kurmancî

Navdêr 1

êb mê

1. (eyb, şerm) Binere: eyb
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Navdêr 2

êb mê

1. kêmasî, qisûr, netemamî, nekamilî,
   tinebûna tiştek pêdivî yan hebûna tiştek wisan ku diviya tine bûya
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. netemambûn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• 'êb
• eyb (2)
• 'eyb

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• bê-êb
• bê-êbî
• biêb
• biêbî
• êbî