berdilk
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | berdilk | berdilk |
| Îzafe | berdilka | berdilkên |
| Çemandî | berdilkê | berdilkan |
| Nîşandera çemandî | wê berdilkê | wan berdilkan |
| Bangkirin | berdilkê | berdilkino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | berdilkek | berdilkin |
| Îzafe | berdilkeke | berdilkine |
| Çemandî | berdilkekê | berdilkinan |
berdilk mê
- cilê ku ji bo karekî û ji bo demekê dihê lixwekirin.
- berdilka şagirtan
- berdilka qesaban
- berdilka hespan
- Wê sibehê jî, ji bo ku bigihîje ser taştê, berdilka xwe ya spî ya ku li aliyê çepê wê, li texma dilê wê, nivîsa A.F.R.T. ya ku di nava girovereke sor de hatibû bicîkirin, lezelez li xwe kiribû... — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 23, ISBN 9786054497010)
- Berdilkên hespan hebûn — (Eyüp Kiran, Dewrêşê Evdî Kulîlka Bilbizêk û Rim, Nûbihar, 2018, çapa 4em, r. 33, ISBN 978-9944-360-95-1)
- xurînî, qeretûn, qeletûn, exrînî, yekem xwarina rojê (ya sivik û lezgîn)
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- pêguhork, pêguhertî, berdêlî, jin-bi-jin,
keça ku bûye bûka malbatekê daku keça wê malbatê bûbe jina birayê wê (yan mirovekî wê yê din)- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)