yıkılmak

Tirkî

Lêker

yıkılmak

1. hilweşîn, hilşîn, rûxîn, herifîn, pelişîn, hedimîn, redimîn, herîftin, herîşîn, xirîn, roxîn, feşilîn, xerimîn, felişîn, zerzilîn, feşil bûn, hilişîn, xurîn, xirin, ferisîn

   Duvar yıkıldı. ― Dîwar pelişî.

   Şehir üstüme yıkıldı. ― Bajêr bi ser min de hilweşiya.

2. wergerîn, qelibîn, herifîn (ji bo wergerîn û ketina kes, dar, erebe û hwd)

   Kadın yere yığıldı. ― Jinik herîfi erde.

3. (mecazî) teqizîn, qeşitîn, def bûn
4. (mecazî) mehf bûn
5. (mecazî) ketin stûyê (yekî)

   Bütün işler onun üstüne yıkılmıştı. ― Hemû kar ketibûn stûyê wê.

6. dehibîn, hezîn, tewirîn (ketin erdê)