xwazgîn

Kurdî

Navdêr

xwazgîn

1. talib, daxwazker, dilxwaz, viyer, xwazkar, karniyar, telebkar,
   kesa/ê ku daxwaza tiştekî dike,
   kesa/ê ku tiştekî dixwaze,
   kesa/ê ku teleba tiştekî dike

Herwiha

• xwezgîn
• xazgîn

Etîmolojî

xwestin > -xwaz- + -gîn

Jê

• xwazgînî
• xwazgînîtî
• xwazgîntî

Ji wêjeya klasîk

Bêperdeyî bo we ra qedîm e
Xwazgîn û wesa'it û wesîle
Herçî ko ji ba we bên cemîl e— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Almanî: der Bewerber, die Bewerberin
• Farisî: خواستگار‎ → fa
• Fînî: hakija → fi
• Fransî: prétendant → fr
• Inglîzî: applicant → en, aspirant → en, matchmaker → en, ^?marriage broker → en
• Tirkî: isteyen → tr, talip → tr, istekli → tr, görücü → tr
• Yûnanî: διεκδικητής → el (diekdikitís)