vil

Kurmancî

rengdêr

Wate

1. (fêkiyê) zêde gihiştî û nerm

Jê

• vilî
• vilîtî
• viltî

Zazakî

navdêr

Wate

1. gul

Ji wêjeyê

Dima, endamanê grûbe sereka beledîya Edîbe Şahîn û endamanê meclisê beledîye reyde heykelê Seyîd Rizayî ke beledîya Dêrsimî meydanê Qisle de ronayo zîyaret kerd, desteyêk vilî verê heykelê Seyîd Rizayî de ronay û seba viraştişê heykelî şexsê sereka beledîye de heme kesê ke keda înan viraştişê nê heykelî de esta û bitaybetî şarê Dêrsimî pîroz kerd.

— (Zazaki.net, 8/2010)