umêd

Kurmancî

Bilêvkirin

• (Standard) IPA: /ʊmeːd/
  • (Devkî) IPA: /ɪmeːd/, /ʊmiːd/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	umêd	umêd
Îzafe	umêda	umêdên
Çemandî	umêdê	umêdan
Nîşandera çemandî	wê  umêdê	wan  umêdan
Bangkirin	umêdê	umêdino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	umêdek	umêdin
Îzafe	umêdeke	umêdine
Çemandî	umêdekê	umêdinan

umêd mê

1. hêvî, daxwaz, dawa, xwestek, amanc

Ji wêjeyê

Karwanê me wê bighêje war û meqsedê ye
Çerxa felekê herdem bi fetl û ger û dewr e

Çerxa felekê herdem bi fetl û ger û dewran
Hêvî û hawara me di Yezdanê dilovan

Umîd me herdem bi xwe serdarê li Berzan
Wek Tîrêj dibêje: jîn divê kotek û zor e.
— (Bilbilê Dilşadî, Seydayê Tîrêj)

Ji

Ji farisî اميد (ûmîd/ûmêd), hevreha pehlewî omêt, kurmancî hêvî (< hûvî), soranî هيوا (hيwa) (hîwa) - di kurdî de "d" ya dawiya peyvê bi pirranî dikeve û di kurmancî de "m" ya îranî gelek caran dibe "v".

• Farisî: اميد (umêd)
  • → Kurmancî: umêd (umêd)

Jê

• bêumêd
• bêumêdî
• biumêd
• biumêdî
• umêdewar
• umêdewarî

Werger

• Elmanî: ^?Hoffnung ^→ de m
• Erebî: ^?أمل ^→ ar, ^?المنوة ^→ ar
• Farisî: امید ^→ fa
• Inglîzî: ^?hope ^→ en
• Tirkî: ümit ^→ tr, ^?düş ^→ tr, ^?umu ^→ tr, ^?umut ^→ tr