umêd
Jump to navigation
Jump to search
Kurdî[biguherîne]
Bilêvkirin[biguherîne]
[biguherîne]
Zayenda mê ya binavkirî | ||||
---|---|---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | umêd | umêd | ||
Îzafe | umêda | umêdên | ||
Çemandî | umêdê | umêdan | ||
Nîşandera çemandî | wê umêdê | wan umêdan | ||
Bangkirin | umêdê | umêdino | ||
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | umêdek | umêdin | ||
Îzafe | umêdeke | umêdine | ||
Çemandî | umêdekê | umêdinan |
umêd mê
- hêvî, daxwaz, dawa, xwestek, amanc
- Umîd me herdem bi xwe serdarê li Berzan
Wek Tîrêj dibêje: jîn divê kotek û zor e. — (Bilbilê Dilşadî, Seydayê Tîrêj)
- Umîd me herdem bi xwe serdarê li Berzan
Etîmolojî[biguherîne]
Ji farisî اميد (ûmîd/ûmêd), hevreha pehlewî omêt, kurmancî hêvî (< hûvî), soranî هيوا (hيwa) (hîwa) - di kurdî de "d" ya dawiya peyvê bi pirranî dikeve û di kurmancî de "m" ya îranî gelek caran dibe "v".