bêumêd

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêumêd	bêumêdtir	herî bêumêd bêumêdtirîn

bêumêd

1. bêhêvî, neçar, kesa/ê ku bawer nake ku dê ti tiştek baş dê biqewime, kesa/ê ku ti hêvî û umêd nînin

   Ti caran bêumêd nebe, çinku Xwedê herdem digel miroviye.

2. bêçare, rewşa ku ti çare jê re nîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• bêomêd
• bêomîd
• bêumîd

Dijmane

• bihêvî
• hêvîdar
• umêdewar

Jê

• bêumêdîtî

Etîmolojî

Ji bê- + umêd.

Bi zaravayên din

• Soranî: bêhîwa, bêumêd

Werger

• Almanî: hoffnungslos → de
• Farisî: ناامید‎ → fa (na-omîd)
• Fînî: toivoton → fi
• Îngilîzî: hopeless → en, desperate → en
• Rusî: безнадежный (beznadéžnyj)
• Spanî: desesparado
• Swêdî: hopplös → sv
• Tirkî: nevmit → tr, umutsuz → tr, ^?ümitsiz → tr