bêumêd

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêumêd	bêumêdtir	bêumêdtirîn

bêumêd

1. bêhêvî, neçar, kesa/ê ku bawer nake ku dê ti tiştek baş dê biqewime, kesa/ê ku ti hêvî û umêd nînin
   • Ti caran bêumêd nebe, çinku Xwedê herdem digel miroviye.
2. bêçare, rewşa ku ti çare jê re nîne

Herwiha

• bêomêd
• bêomîd
• bêumîd

Dijmane

• bihêvî
• hêvîdar
• umêdewar

Jê

• bêumêdîtî

Etîmolojî

Ji bê- + umêd.

Bi zaravayên din

• Soranî: bêhîwa, bêumêd

Werger

• Almanî: hoffnungslos → de
• Farisî: ناامید (na-omîd), نااميد‎ → fa
• Fînî: toivoton → fi
• Inglîzî: hopeless → en, desperate → en
• Rusî: безнадежный (beznadéžnyj)
• Spanî: desesparado → es
• Swêdî: hopplös → sv
• Tirkî: nevmit → tr, umutsuz → tr, ^?ümitsiz → tr