siv
Kurmancî[biguhêre]
Hoker[biguhêre]
siv
- (Qoser) hertim, misêwa
- Ew siv diçe heya gundî û vedigere.
- tenê, tenê ji ber ku, tenê ji bo
- Siv te gotiye, ez ê bikim.
- Siv ku şilî dibarî ew derneketin derva.
- Bila siv tu necemidî bes e.
Herwiha[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
