selam

Ji Wîkîferheng


Baneşan[biguhêre]

selam

  1. silav
    • "We Eleyke esselam û Rehmetê"
      Bûye sunnet lew selam û redde ferd.
      Cumle ehwal paşê hingê kirne erd.
      (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî سلام(selam)[1]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

selam

  1. aştî, aramî, tenahî

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

selam

  1. silav, selam, pate

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî سلام(selam, silav)[2]

Çavkanî[biguhêre]

  1. Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): selam
  2. Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): selam