rastgo

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
rastgo rastgotir herî rastgo
rastgotirîn

rastgo

  1. Kesa/ê ku rastiyê dibêje; kesa/ê ku derewan nake.
    Hevmane: pêbawer, sadiq, dilsoz, wefadar

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji rast + go.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Soranî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

rastgo

  1. rastgo, rastbêj