qebîle

Kurdî

Navdêr

qebîle mê

1. hoz, êl, eşîr
2. hoz, kom, yekîtî

Ji wêjeyê

• Ciwamêrî û hîmmet û sexawet
  Mêrînî û xîret û celadet
  Ew xetme ji bo qebîlê Ekrad
  Wan dane bi şîr û hîmmetê dad
  Hindî ji şeca’etê xeyûr in
  Ew çende ji minnetê nefûr in — (Helbesta Saqî ya Ehmedê Xanî)

Etîmolojî

Ji erebî قَبِيلَة‎ (qabīla).

Jê

• qebîleyî

Werger

• Farisî: قبیله‎ → fa, قبیله‎ → fa
• Tirkî: kabile → tr, klan → tr
• Inglîzî: tribe → en
• Almanî: Sippe → de mê, Stamm → de nêr, Volksgruppe → de