poçax

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

poçax

  1. kagul, perçem, pêşenîk, temorî,
    beşê porê yê ku xwe bi xwe ji xwe ber dadikeve ser eniyê yan jî bi ser eniyê de tê berdan
    Keçikê eynik da ber rûyê xwe û li poçaxa xwe temaşe kir.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]