obus

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. sîlehekê xulole ye ku ji topan yan hawinan tê avêtin

Herwiha

• obûs

Ji wêjeyê

Navenda Ragihandin û Çapemeniyê ya HPG'ê da xuyakirin ku artêşa Tirk bi hawan û obusan êrîşî qadeke li ser sînor a li Herêmên Parastinê yên Medyayê kiriye. Navendê diyar kir ku li herêmên Metîna û Xakurkê jî tevgera balafirên keşfê hatiye jiyîn. — (ku.firat.com 4/2014)

Ji

Bi rêya tirkî ji frensî obus ji elmanî Haubitze ji çekî haufnice (mencenîq)

Werger

• Elmanî: Granate
• Fînî: kranaatti ^→ fi
• Frensî: obus ^→ fr
• Inglîzî: shell (military)
• Tirkî: obüs ^→ tr