monolog

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. yekbêjî, axiftinek dirêj ya kesekî bi tenê
2. pirtûka dirêj ya ku kesekî bi tenê nivîsiye

Bide ber

• diyalog

Ji Wêjeyê

Bi tenê ne ji bo diyalogên romanekê, ji bo monologên romanekê jî war an jî mekan bandorê li ser zimanê nivîskêr dike; monologên di camiyekê de û monologên di tuwaletekê de pir û pir ji hev cuda û dûr in.

Ji

ji yewnanî, mono- + -log

Jê

• monologî

Werger

çînî : 独白 dúbái fînî : monologi → fi, yksinpuhelu → fi frensî : m → fr inglîzî : monolog → en, monologue → en îtalî : m → it

japonî : 独白 dokuhaku; 独り言 hitorigoto polonî : m → pl tirkî : monolog → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. monolog , tekgotinî şn
2. tekaxivîn