monolog

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. yekbêjî, axiftinek dirêj ya kesekî bi tenê
2. pirtûka dirêj ya ku kesekî bi tenê nivîsiye

Bide ber

• diyalog

Ji wêjeyê

Bi tenê ne ji bo diyalogên romanekê, ji bo monologên romanekê jî war an jî mekan bandorê li ser zimanê nivîskêr dike; monologên di camiyekê de û monologên di tuwaletekê de pir û pir ji hev cuda û dûr in.

Ji

ji yewnanî, mono- + -log

Jê

• monologî

Werger

• Çînî: 独白 dúbái
• Fînî: monologi ^→ fi, yksinpuhelu ^→ fi
• Frensî: monologue ^→ fr m
• Inglîzî: monolog ^→ en, monologue ^→ en
• Îtalî: monologo ^→ it m
• Japonî: 独白 dokuhaku; 独り言 hitorigoto
• Polonî: monolog ^→ pl m
• Tirkî: monolog ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. monolog, tekgotinî (şano)
2. tekaxivîn