li xwe anîn
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
| anîn (lêkera gerguhêz) | ||
|---|---|---|
| Rehê dema niha: | ||
| RP. Niha | ||
| ez | li xwe tînim | |
| tu | li xwe tînî | |
| ew | li xwe tîne | |
| em, hûn, ew | li xwe tînin | |
| Fermanî | Yekjimar | li xwe bîne |
| Pirjimar | li xwe bînin | |
| Rehê dema borî: | ||
| RP. Boriya sade | ||
| min | li xwe anî | |
| te | li xwe anî | |
| wê/wî | li xwe anî | |
| me, we, wan | li xwe anî | |
Formên din:
| ||
li xwe anîn lêkera biwêjî, gerguhêz
- îtiraf kirin, dirkandin, li ser xwe qebûl kirin, kemasiyek xwe qebûl kirin, gotin ku min kêmasî yan xeletî kir
- Min pelatînkê xwe yê birqokî nîşanî vî kurikê îdeal da. Wî pisporane ew nirxandin, li xwe anî ko pelatînk ji yên kêmpeyda ye û diyar kir ko bihayê wî derdorî bîst qurûşan e çimkî vî Emilî nirxê diravî yê tiştên berhevkirinê, berî her tiştî jî yê pûlên posteyî û pelatînkan, dizanî. Dû re wî dest bi rexneyan kir, got ko ew nebaş hatiye girêdan, ko çengê rastê tewîye, yê çepê hatiye veçemandin, û hê kêmasiyek din jî lê dît: du piyên pelatînk jê kêm in. Min ev kêmasî wek tiştek mezin nedihesiband lê wî kêfxweşî li min herimandibû û ji hingê şûnde min êdî qet nêçîrkiriyên xwe nîşanî wî nedan. — (Hermann Hesse: Tawisrês, Werger: Hussein Muhammed, Nefel.com, 3/2010)