kerge

Kurmancî

Navdêr

kerge mê

1. mehser, mahsere

Zazakî

Navdêr 1

kerge anku mirîşk

kerge mê

1. mirîşk, mamir

Herwiha

• kerg
• kergi
• kêrge

Ji

hevreha goranî kerg, mazenderanî کرک (kerk), farisî کرک (kerk), pehlewî kerk, avestayî kehrkete-, herwiha rûsî û gelek zimanên din yên slavî курица (kurîça: mirîşk) û кур (kur: dîk, dîkil), îrlandiya kevn cerc, îrlandî û skotî cearc.. ji hemû ji proto-aryayî. Ji eynî rehî bi kurmancî kurk (mirîşka li ser hêkan). Di îraniya kevn de ev navê eslî yê mirîşkan bû û peyva "mir-" (mirîşk, mamir) navê giştî yê teyr û tilûran bû. Ev wate hê jî di peyva mirîçike ya zazakî de hatiye parastin.

Navdêr 2

kerge nêr

1. kerge, mehser