isim

Kurdî

navdêr, nêr

Wate

1. nav, gotina kesek pê têt nasîn

Herwiha

• ism
• îsim
• îsm

Ji

ji erebî اسم (isim) ji rehê s-m- / s-m-y-, hevreha aramî ܫܡܐ / שמא (şima), îbrî שם (şêm), akadî şumu

Jê

• bêisim
• bêisimî
• bi-isim
• bi-isimî
• isimdar
• isimdarî
• isimder
• isimderî
• isimdêr
• isimdêrî
• isimî

-

Ji Wêjeya Klasîk

Muhîtê isman im ez
Xwezî min sed ser hebana— (Feqiyê Teyran ~1620, Feqiyê Teyran)

Werger

• Farisî: نام ^→ fa
• Erebî: ^?اسم ^→ ar
• Inglîzî: name ^→ en
• Tirkî: ad ^→ tr, isim ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. nav, isim, gotina kesek pê têt nasîn

Tirkî

navdêr

Wate

1. nav
2. nav
   • yeni isimler gazeteye katıldı navên nû tevlî rojnameyê bûn
3. navdêr