hewl

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. koş, koşîn, têkoşîn, xebat, kar, mihawele, cerribandin, cehd
   • Hewlên wan hemî bêfeyde bûn!

Herwiha

• hewil
• ĥewl
• ĥewil

Bikaranîn

Lêker:

• hewl dan
• hewl bûn

Navdêr:

• hewldan
• hewlbûn

Rengdêr:

• hewldayî

Ji

Ji erebî

Jê

• bêhewl
• bêhewlî
• bihewl
• bihewlî
• hewldar
• hewldarî
• hewlder
• hewlderî

Ji Wêjeya Klasîk

Ew j'bai te ne, ne j'bal min e
Min hewl nehin quwet nebin
Rûh ji te ye dîn ji te ye— (Feqiyê Teyran ~1620, Feqiyê Teyran)

Werger

• Elmanî: Anstrengung ^→ de m, Strebsamkeit ^→ de m, ^?Bemühen ^→ de m
• Farisî: حمله ^→ fa, سعی ^→ fa, عملکرد ^→ fa, عمله ^→ fa, کوشش ^→ fa, مبارزه ^→ fa, تلاش ^→ fa, ^?مدار ^→ fa
• Inglîzî: effort ^→ en, zeal ^→ en
• Tirkî: ceht ^→ tr, cenk ^→ tr, çaba ^→ tr, efor ^→ tr, hız ^→ tr, gayret ^→ tr, şaşı ^→ tr, ^?hâdise ^→ tr

Zazakî

rengdêr

Wate

1. baş, qenc, rind, çê, çak

Werger

• Elmanî: Anstrengung ^→ de m