gunehkar

Kurdî

Navdêr

gunehkar mê û nêr

1. Tawankar, tometkar, xirabîkar,
   kesa/ê gunehan dike yan guneh kirine.
   • Destegîr û mustexasê herdu kewn
     Bo gunehkaran penah û pişt û 'ewn— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گونه‌هكار

Herwiha

• gunakar
• gunahkar
• gunekar
• gunaker
• gunahker
• gunehker
• guneker

Bide ber

• gunehbar
• tawanbar
• tometbar

Etîmolojî

guneh + -kar

Bikaranîn

Lêker:

• gunehkar bûn
• gunehkar kirin

Navdêr:

• gunehkarbûn
• gunehkarkirin

Rengdêr:

• gunehkarbûyî
• gunehkarkirî

Jê

• gunehkarane
• gunehkarî
• gunehkarîtî
• gunehkartî

Werger

• Elmanî: Sünder ^→ de nêr, Schuldiger ^→ de nêr, Missetäter ^→ de nêr, ^?Gesetzesbrecher ^→ de m
• Farisî: گناهكار ^→ fa, مجرم ^→ fa, گناهکار ^→ fa
• Erebî: مذنب ^→ ar, مجرم ^→ ar, آثم ^→ ar, ^?الجریم ^→ ar, ^?الموزور ^→ ar, ^?جانح ^→ ar, ^?خاطئ ^→ ar, ^?فاجر ^→ ar
• Inglîzî: sinful ^→ en, babylonian ^→ en, crook ^→ en, culprit ^→ en, delinquent ^→ en, felon ^→ en, hoodlum ^→ en, lawbreaker ^→ en, malefactor ^→ en, offender ^→ en, perpetrator ^→ en, unclean ^→ en, unrighteous ^→ en, reprobate ^→ en, ^?accusant ^→ en, ^?accuser ^→ en, ^?misdemeanant ^→ en, ^?peccant ^→ en, ^?sinner ^→ en, ^?vicious ^→ en, ^?wrongdoer ^→ en
• Tirkî: suçlu ^→ tr, günahkâr ^→ tr, günahkar ^→ tr