xirabîkar

Kurdî

navdêr
rengdêr

Wate

1. tawanbar, gunehkar, kesa/ê ku xirabiyan dike yan xirabî kirine
2. sûcdar, tometkar, tawankar, tometbar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• xerabîkar
• xerabîker
• xirabîker

Etîmolojî

xirabî + -kar

Jê

• xirabîkarî
• xirabîkarîtî

Werger

• Inglîzî: crook → en, culprit → en, delinquent → en, felon → en, hoodlum → en, lawbreaker → en, malefactor → en, offender → en, perpetrator → en
• Tirkî: müfsit → tr