xirabîkar

Kurdî

navdêr
rengdêr

Wate

1. tawanbar, gunehkar, kesa/ê ku xirabiyan dike yan xirabî kirine
2. sûcdar, tometkar, tawankar, tometbar

Herwiha

• xerabîkar
• xerabîker
• xirabîker

Ji

xirabî + -kar

Jê

• xirabîkarî
• xirabîkarîtî

Werger

• Inglîzî: crook ^→ en, culprit ^→ en, delinquent ^→ en, felon ^→ en, hoodlum ^→ en, lawbreaker ^→ en, malefactor ^→ en, offender ^→ en, perpetrator ^→ en
• Tirkî: müfsit ^→ tr