ferd

Kurdî

navdêr

Wate

1. kes, mirov, nefer, şexs
2. takekes, ariz
3. kit, tek

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: فەرد

Ji wêjeya klasîk

“We Eleyke esselam û Rehmetê”
Bûye sunnet lew selam û redde ferd.
Cumle ehwal paşê hingê kirne erd.— (Mewlûda Kurdî ~1470, Mela Hisênê Bateyî)

Ji

ji erebî فرد (ferd)

Jê

• ferdî
• ferdîtî
• ferdik

Werger

• Elmanî: Individuum ^→ de nêr, einzig ^→ de
• Erebî: فرد ^→ ar, ^?فريد ^→ ar
• Farisî: ذات ^→ fa, فرد ^→ fa, تنها ^→ fa
• Inglîzî: person ^→ en, rank and file ^→ en, distributive ^→ en, individual ^→ en
• Tirkî: birey ^→ tr, fert ^→ tr, efrat ^→ tr

2. kîs, tûr

Binêre ferde.