dîtbar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
dîtbar	dîtbartir	herî dîtbar dîtbartirîn

dîtbar

1. bînbar, tiştê ku tê dîtin yan dikare bêt dîtin,
   tiştê ku mirov dibîne yan dikare bibîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Têkildar

• dîtî

Etîmolojî

dîtin - -in + -bar

Jê

• dîtbarî
• dîtbarîtî
• dîtbartî
• nedîtbar
• nedîtbarî
• nedîtbarîtî
• nedîtbartî

Werger

• Almanî: spürbar → de, visuell → de, sichtbar → de
• Farisî: قابل دیدن‎ → fa, قابل رؤیت‎ → fa, ^?پدید‎ → fa
• Îngilîzî: viewable; visual, ocular → en
• Tirkî: zahir → tr, görsel → tr