dîkê şevê

Kurmancî

Biwêj

dîkê şevê

1. (mecazî) kesê ku bi şev xewa wî nayê,
   kesê ku bi şev şiyar dimîne
   • Dîkê şevê li ba me bi wateya yê ku ranaze, yê ku diçe û tê tê bikaranîn. — (Oktay Mastfiroş di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 3/2012)

Herwiha

• dîkilê şevê

Etîmolojî

Ji dîkê + şevê.