dîdar

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. dîmen, xuyang, bergeh, menzere (li Dihokê ev bikaranînê nîne)
2. hevdîtin, çav pê keftin

Ji wêjeya klasîk

Da me çeşmê qehr û xeşmê rim li dil da go edeb
Kuştiyên dîdar û dînê bêxeta her deh sed in
Her seher dîsa ji nû wên têne kêrê sed celeb— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Ji

dîtin

Jê

• dîdarî

Werger

• Farisî : دیدار ^→ fa, ديدار ^→ fa, گفتگو ^→ fa
• Inglîzî : (1) view ^→ en, (2) interview ^→ en, meeting ^→ en, appointment ^→ en, ^?ken ^→ en, ^?visage ^→ en
• Erebî: لقاء ^→ ar, رؤية ^→ ar, منظر ^→ ar, موعد ^→ ar
• Tirkî : didar ^→ tr, hüsnücemal ^→ tr, mülaki ^→ tr, tablo ^→ tr, cemal ^→ tr, görgü ^→ tr, görünür ^→ tr, görüşmeci ^→ tr

Soranî

navdêr

wate

1. hevdîtin, dîdar