bêrehm

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
bêrehm bêrehmtir herî bêrehm
bêrehmtirîn

bêrehm

  1. zalim, zordar, zordest, stemkar, ne dilovan, ne birehm,
    kesa/ê ku hest bi rehmê nake hemberî kesên din
    • Bi ewladan ebed nake
      Ewa bêrehm û dijwar e
      Wa bêrehm û bêhin teng e
       — (Feqiyê Teyran, )

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji bê- + rehm.

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Mane[biguhêre]

  1. bêrehm, kesê ku rehm pêre tune be[1]

Çavkanî[biguhêre]