asar
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
asar
- Keleh û birc û avahiyên din ên kevnar.
- Hevmane: şûnwar
- astar, betenê cilan
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Zînet ji wî ra bi dîn mu'erref
Asarê şeca'eta wî şahî
Dagirtî ji mah ta bi mahî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?].
Jê[biguhêre]
Werger[biguhêre]
Galîsî[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
asar
Çavkanî[biguhêre]
Spanî[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
asar
Çavkanî[biguhêre]
Tirkî[biguhêre]
[biguhêre]
asar