şahid

Kurdî

Navdêr

şahid

1. govan, gewa, dîdevan,
   kesa/ê ku dîtiye dema tiştek qewimiye yan hatiye kirin û dikare paşî basa wê bike

Herwiha

• şahîd

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شاهد

Bide ber

• şehîd

Têkildar

• şehade
• şehadet

Etîmolojî

Ji erebî شاهد‎ (şahid), hevreha aramî ܣܗܕܐ (sehda: 1. şahid 2. şehîd), têkilî şehîd, şehade, şehadet. Bo têkiliya "şahid" û "şehîd" herwiha bide ber yûnaniya kevn μάρτυς (martus: 1. şahid 2. şehîd) ku serekaniya hevwateya peyva "şehîd" ya bi bi zimanên ewropî ye: inglîzî û fransî martyr, almanî Märtyrer, spanî mártir.

Bikaranîn

Lêker:

• şahid bûn
• şahid kirin

Navdêr:

• şahidbûn
• şahidkirin

Rengdêr:

• şahidbûyî
• şahidkirî

Jê

• şahidî
• şahidîtî
• şahidtî

Ji wêjeya klasîk

Nûr ji piştê hate nîva cebhetê
Hin dibêjin hate tilya şahidê— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Werger

• Çînî: 證人 (zhèng-rén)
• Almanî: zeuge → de m, zeugin → de m, Ablegung → de m, Zeugin → de m
• Erebî: شاهد (şahid), ^?البصیرة‎ → ar, ^?الشهید‎ → ar
• Farisî: شاهد‎ → fa, گواه‎ → fa
• Fînî: silminnäkijä → fi, todistaja → fi
• Fransî: témoin → fr m
• Holendî: getuige → nl
• Inglîzî: witness → en, ^?eyewitness → en, ^?eye-witness → en
• Îtalî: testimone → it
• Japonî: 証人 → ja (しょうにん, shōnin)
• Koreyî: 증인 (jeung-in)
• Polonî: świadek → pl m
• Portugalî: testamunha → pt
• Rusî: свидетель (svidétel’)
• Slovenî: priča → sl m
• Spanî: testigo → es m
• Swêdî: vittne → sv n
• Tirkî: şahit → tr, tanık → tr
• Urdûyî: (gawah)