şahid

Kurdî

Navdêr

şahid

1. govan, gewa, dîdevan,
   kesa/ê ku dîtiye dema tiştek qewimiye yan hatiye kirin û dikare paşî basa wê bike

Herwiha

• şahîd

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شاهد

Bide ber

• şehîd

Têkildar

• şehade
• şehadet

Etîmolojî

ji erebî شاهد (şahid), hevreha aramî ܣܗܕܐ (sehda: 1. şahid 2. şehîd), têkilî şehîd, şehade, şehadet. Bo têkiliya "şahid" û "şehîd" herwiha bide ber yûnaniya kevn μάρτυς (martus: 1. şahid 2. şehîd) ku serekaniya hevwateya peyva "şehîd" ya bi bi zimanên ewropî ye: inglîzî û fransî martyr, almanî Märtyrer, spanî mártir.

Bikaranîn

Lêker:

• şahid bûn
• şahid kirin

Navdêr:

• şahidbûn
• şahidkirin

Rengdêr:

• şahidbûyî
• şahidkirî

Jê

• şahidî
• şahidîtî
• şahidtî

Ji wêjeya klasîk

Nûr ji piştê hate nîva cebhetê
Hin dibêjin hate tilya şahidê— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hisênê Bateyî)

Werger

• Çînî: 證人 (zhèng-rén)
• Elmanî: zeuge ^→ de m, zeugin ^→ de m, Ablegung ^→ de m, Zeugin ^→ de m
• Erebî: شاهد (şahid), ^?البصیرة ^→ ar, ^?الشهید ^→ ar
• Farisî: شاهد ^→ fa, گواه ^→ fa
• Fînî: silminnäkijä ^→ fi, todistaja ^→ fi
• Frensî: témoin ^→ fr m
• Holendî: getuige ^→ nl
• Inglîzî: witness ^→ en, ^?eyewitness ^→ en, ^?eye-witness ^→ en
• Îtalî: testimone ^→ it
• Japonî: 証人 ^→ ja (しょうにん, shōnin)
• Koreyî: 증인 (jeung-in)
• Polonî: świadek ^→ pl m
• Portugalî: testamunha ^→ pt
• Rusî: свидетель (svidétel’)
• Slovenî: priča ^→ sl m
• Spanî: testigo ^→ es m
• Swêdî: vittne ^→ sv n
• Tirkî: şahit ^→ tr, tanık ^→ tr
• Urdûyî: (gawah)