çerçî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

çerçî

  1. etar, pîlewer, tuhafiyefiroş, dikandar, tacir, ticar, esnaf, eşyafiroş
    • Sal 1958 bû. Ez wê salê di sefa 5emîn a dibistana sereta ya gundê me Sîsê de bûm. Ji mezra gundê me Henyatê merivek çerçî hebû û navê wî Şefîq Îssî bû. — (Seîdê Sîsî: Şefîqê Henyatî, Amidakurd.com, 9/2007)

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tirkî çerçi, hevreha mongolî çarçi.

Werger[biguhêre]