çelak

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃɛˈlɑːk/
• Kîtekirin: çe·lak

Navdêr

çelak n

1. darikek dirêj e
   (bi taybetî bo daweşandina fêkî yan berû û maziyan têt bikaranîn)
   • Dema xortên gundî ji serê sibê de diçûn çinîna maziyan, her yekî çantik û çelakên xwe di destên xwe de digirtin û qesta çol û dol û çiyan dikirin da ku pawanên xwe yên maziyan biçinin. — (3/2007, Selwa Gulî, Çima bi kurdî dinivîsî, Amidakurd.com)

Bide ber

• çalak
• doqişk
• kaşok

Jê

• çelak kirin (lêker)
• çelakkirin (navdêr)
• çelakkirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Stab → de m
• Fînî: seiväs → fi, vapa → fi
• Fransî: perche → fr m
• Îngilîzî: pole → en, stake → en, hooked → en
• Malayalamî: galah
• Spanî: palo → es m, garrocha → es m
• Swêdî: stav → sv
• Telûgûyî: గడ కర్ర (gaDa karra)
• Tirkî: rot → tr, sırık → tr, ^?gaf → tr, ^?ucu çengelli değnek