şerîf
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
şerîf
- bişeref, binamûs, birûmet
- Lew şerîf in Zemzem û rukn û meqam
Sellî ya Rebbî 'ela xeyr-il wera — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)
- Lew şerîf in Zemzem û rukn û meqam
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?], têkildarî şeref.
Werger[biguhêre]
- Erebî: شريف
- Fînî: kunniallinen → fi
- Îngilîzî: honest → en, (emerîkî:) honorable, (brîtanî:) honourable
[biguhêre]
şerîf
- polîs (bi taybetî li welatin îngilîzîziman)
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)