şerîf

Kurdî

1. bişeref

rengdêr

Wate

1. bişeref, binamûs, birûmet

Etîmolojî

Ji erebî, têkildarî şeref

Jê

• şerîfî
• şerîfîtî
• şerîftî

Ji wêjeya klasîk

Lew şerîf in Zemzem û rukn û meqam
Sellî ya Rebbî 'ela xeyr-il wera— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Werger

• Fînî: kunniallinen ^→ fi
• Erebî: شريف ^→ ar
• Inglîzî: honest ^→ en, (emerîkî:) honorable, (brîtanî:) honourable

2. polîs

navdêr

Wate

1. polîs
   (bi taybetî li welatin inglîzîziman)

Etîmolojî

Ji inglîzî

Jê

• şerîfî
• şerîfîtî
• şerîftî

Werger

• Fînî: sheriffi ^→ fi, poliisi ^→ fi
• Inglîzî: sheriff ^→ en