xweyîheq

Kurmancî

Rengdêr

xweyîheq

1. Kesê/a mafdar, di tiştekî de mafdar bûn, kesê/a di doza xwe de rast û durist e.

Herwiha

• xweyheq

Hevmane

• mafdar

Dijmane

• neheq

Etîmolojî

Ji xweyî + heq.

Werger

• Almanî: recht → de
• Fransî: droit → fr
• Îngilîzî: right → en
• Tirkî: haklı → tr