ustan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʊsˈtɑːn/
• Kîtekirin: us‧tan

Navdêr

Tewandina ustan
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ustan	ustan
Îzafe	ustana	ustanên
Çemandî	ustanê	ustanan
Nîşandera çemandî	wê ustanê	wan ustanan
Bangkirin	ustanê	ustanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ustanek	ustanin
Îzafe	ustaneke	ustanine
Çemandî	ustanekê	ustaninan

ustan m

1. Parêzgeh; devera fermî ya ku ji yek yan çend bajaran û bajarok û gundên derdorên wê pêk tê.
   • Piştî mifawergirtina ji kanîbera (jêdera xwezayî) ya Tîtanê li Qere Axaca Urmiyê 2 hezar derfetên karkirinê li ustana Azerbaycana Rojava pêk tên.. — (Irib.com, 8/2006)

Herwiha

• istan

Jê

• ustanî

Etîmolojî

Ji farisî اُسْتان (ostân).

Werger

• Almanî: Provinz → de m
• Farisî: استان → fa (ostân)
• Îngilîzî ^?prefecture → en
• Tirkî: vilayet → tr