tum

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tʊm/
• Deng (Qers)^ⓘ
• Kîtekirin: tum

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tum	tum
Îzafe	tumê	tumên
Çemandî	tumî	tuman
Nîşandera çemandî	wî tumî	wan tuman
Bangkirin	tumo	tumino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tumek	tumin
Îzafe	tumekî	tumine
Çemandî	tumekî	tuminan

tum nêr

1. (Qers, çandinî) Xeta ku du zeviyan ji hevdu diqetîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Têkildarî

• zevî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Latînî

Hoker

tum

1. hingê (wê demê, wî çaxî, wî wextî, wê gavê, wî zemanî)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)