seyah

Kurdî

Navdêr

seyah mê û nêr

1. rêving, rêwî, geştyar, geryar, gerok, turîst,
   kesa/ê ku digere (bo zewqê, ne bo kar yan ji mecbûrî)
   • Di weqta hukumeta wî dane ji Frenkistanê mirofekî seyah ji boy seyr û temaşeya Hind û Îranê... — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 123, ISBN 978-605-5683-27-6)

Herwiha

• seyyah

Têkildar

• seyahet
• seyahî

Etîmolojî

Ji erebî سَيَّاح‎ (sayyāḥ).

Werger

• Almanî: Tourist → de m, Vergnügungsreisender → de m, Vagabund → de m
• Fînî: turisti → fi, matkailija → fi
• Fransî: touriste → fr m
• Holendî: toerist → nl m, toeriste → nl m
• Inglîzî: tourist → en, vacationist → en, wandering → en
• Îtalî: turista mê / nêr
• Polonî: turysta → pl m
• Rusî: турист → ru (turist)
• Skotî: neach-turais mê / nêr
• Spanî: turista mê / nêr
• Swêdî: turist → sv g
• Tirkî: turist → tr, gezgin → tr, gezici → tr, gezmen → tr, seyyah → tr