seyah

Kurdî

Navdêr

seyah mê û nêr

1. rêving, rêwî, geştyar, geryar, gerok, turîst,
   kesa/ê ku digere (bo zewqê, ne bo kar yan ji mecbûrî)
   • Di weqta hukumeta wî dane ji Frenkistanê mirofekî seyah ji boy seyr û temaşeya Hind û Îranê...— (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 123, ISBN 978-605-5683-27-6)

Herwiha

• seyyah

Têkildar

• seyahet
• seyahî

Etîmolojî

Ji erebî سَيَّاح‎ (sayyāḥ).

Werger

• Almanî: Tourist ^→ de m, Vergnügungsreisender ^→ de m, Vagabund ^→ de m
• Fînî: turisti ^→ fi, matkailija ^→ fi
• Fransî: touriste ^→ fr m
• Holendî: toerist ^→ nl m, toeriste ^→ nl m
• Inglîzî: tourist ^→ en, vacationist ^→ en, wanderîng ^→ en
• Îtalî: turista mê / nêr
• Polonî: turysta ^→ pl m
• Rusî: турист ^→ ru
• Skotî: neach-turais mê / nêr
• Spanî: turista mê / nêr
• Swêdî: turist ^→ sv c
• Tirkî: turist ^→ tr, gezgin ^→ tr, gezici ^→ tr, gezmen ^→ tr, seyyah ^→ tr