qirmiz

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

qirmiz

  1. (buxik) Kirmikeke ku jê rengê sorçêkirin.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî 1[biguhêre]

Ji erebî قِرْمِز(qirmiz), ji farisî کرمست(kermest), hemû ji proto-hindûewropî *kŕ̥miš (kirm). Bide ber ermenî կարմիր (karmir), îbranî כַּרְמִיל(karmīl) û tirkî kırmızı hemû wergirtinên ji zimanên îranî ne.

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

qirmiz

  1. sor.
    • Di vî gundî de berê gelek roris «giyayê rengên sor û qirmiz» şîn dibû. — (HAWARGUNDÊN LODÊ, Herekol Azîzan, Weşanên Nûdem, cîld 2, hj. 24-571934-1943, r. 833)
    • Lakîn ew merovêd ko hiznîne /huzin,keder / ew libasên sor û qirmiz û cilêd faxre ber nakin û destêd xwe hune nakin û çavêd xwe kil nadin û naçine dawatan û kêfxwaşan. — (M. MAHMUT BEYAZÎDÎAmadekar: Qanadê KurdoADETÊN KURDÎSTAN, Moskowa, 1963, r. 36)

[biguhêre]

Etîmolojî 2[biguhêre]

Binêre beşa Etîmolojî 1.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

qirmiz zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. Vexwarineke alkolî ya tirkan e ku jieyandina şîrêehînêtê çêkirin
    • ...Axayê Bexdayî lêdan û talan kirîn. Barêd wan hemû çox û qûmaş û atles û canefîs û qirmiz bûyî — (Mele Mehmûdê BazîdîCami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê KurmancîLîs2010, çapa 1em, r. 87, ISBN 978-605-5683-27-6)

Etîmolojî 3[biguhêre]

Deynkirî tirkî kımız ji tirkiya kevn kımız(kımız), ji proto-tirkî *Kumɨŕ.

Werger[biguhêre]