qelb
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda nêr a binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | qelb | qelb |
Îzafe | qelbê | qelbên |
Çemandî | qelbî | qelban |
Nîşandera çemandî | wî qelbî | wan qelban |
Bangkirin | qelbo | qelbino |
Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | qelbek | qelbin |
Îzafe | qelbekî | qelbine |
Çemandî | qelbekî | qelbinan |
qelb nêr
- Parçeya leşî ya xwînê dipempîne.
- Hevmane: dil
- Nûr î tu di husn-i rûyê dildar
Nar î tu di qelbê ‘aşiqê zar — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî قَلْب (qalb), hevreha aramî qeblu.
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
qelb mê
- Guhartoyeke qelib (“qelibîn yan qelibandin”). (1)
Albanî[biguhêre]
[biguhêre]
qelb nêr