palas

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. koşk, eywan, seray, qesr, dîwan, koçk

Ji Wêjeya Klasîk

Zîn rabû we çûye xelweta xas
Tacdîn ne ma ne cil ne palas
Esbab û tecemmul û defîne— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Wergerr

elmanî : Fußmatte → de m inglîzî : palace → en, sackcloth → en, sacking → en tirkî : saray → tr, savan → tr, palas → tr, çul → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. palas
2. hêsan , rihet

Werger

elmanî : Palast → de m, Schloss → de n