pûş

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /puːʃ/
• Kîtekirin: pûş

Navdêr

Tewandina pûş
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pûş	pûş
Îzafe	pûşê	pûşên
Çemandî	pûşî	pûşan
Nîşandera çemandî	wî pûşî	wan pûşan
Bangkirin	pûşo	pûşino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pûşek	pûşin
Îzafe	pûşekî	pûşine
Çemandî	pûşekî	pûşinan

pûş

pûş n

1. Giyayê hişkbûyî.

   Hevmane: pelaş, pelax

   • Ecacokê pûş û qirşikên pirêzeyên şewitî tevî toz û tirabêlkê di derî û pencereyên xanîyê li xewleyê gund re dixist hundir. — (Îrfan Amîda, Şevek Şîzofren, Weşanên Lîs, 2018, r. 5, ISBN 9786058152175)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پووش

Herwiha

• pîş
• pwîş

Bide ber

• pûç
• pût
• Mûş

Jê

• pûşber
• pûşberî
• pûşî

Etîmolojî

Bide ber ermenî փուշ (pʻuš).

Wegerr

• Almanî: Stroh → de
• Erebî: ^?الهبور, قش → ar
• Îngilîzî: butt → en, straw → en, chaff → en, ^?haystack → en, ^?butting → en, ^?dry grass
• Tirkî: haşiş → tr, kavrak → tr, kullanım → tr, tuturuk → tr, kurumuş ot