nexwaz

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
nexwaz	nexwaztir	herî nexwaz nexwaztirîn

nexwaz

1. bêdil, dilnexwaz,
   kesa/ê ku tiştekî naxwaze,
   kesa/ê ku hez nake ku tiştekî bike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• nexwez

Dijmane

• dilxwaz

Etîmolojî

ne- + xwestin > -xwez-

Jê

• nexwazane
• nexwazî
• nexwazîtî
• nexwaztî

Werger

• Fînî: haluton → fi
• Îngilîzî: unwilling → en, reluctant → en, ^?loath → en