navçavgirê

Kurmancî

Rengdêr

navçavgirê

1. mirovê ne vekirî, mirovê bi rûçikê wî yê girê xuya ko yê toreye, tingijî, hêris, mirûtî

   :seydayê me yê nû gelekê navçavgirê ye

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ناڤچاڤگرێ‎

Hevmane

• enîgirê

Etîmolojî

Ji navçav +‎ girê.

Çavkanî

Werger

• Erebî: عبوس‎ → ar, البسور‎ → ar, ^?عباس‎ → ar
• Îngilîzî: angry → en, frowning → en