mifte

Kurmancî

Navdêr

mifte cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. kilîl, kilîd, vekerk

Ji wêjeya klasîk

• Ger bipirsit carekê xatûn li halê suxteyî
  Qufl û zincîr dê vebin bê ism û dest û mifte ye
  Bend û zincîr dê vebin curhên di kul dê xweş bikit — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Etîmolojî

Deyn ji erebî مفتح (mufteh, “veker”), ji reha فتح (feth, “vekirin”). Hevreha fetih, fetihandin. Ne têkilî mift (“belaş”).

Werger

• Almanî: Spanner → de m
• Farisî: رایگان → fa, مفت → fa, کلید → fa
• Îngilîzî: key → en
• Tirkî: açacak → tr, açkı → tr, açar → tr, kilit → tr