mezûn
Jump to navigation
Jump to search
Kurdî[biguherîne]
Rengdêr[biguherîne]
mezûn
- destûrdar, destûdayî, izindayî, îcazedayî,
kesa/ê ku destûra anku izina kirina tiştekî heye- Wan nîne bi kes çu rufq û rehmet
Me'zûn bike terreyê di terrar
Da hukim bikin li şah û xundkar— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)
- Wan nîne bi kes çu rufq û rehmet
- derçûyî, xerîc, perwerdekirî,
kesa/ê ku biserketî fêrgehek qedandiye