komek

Kurmancî

Hoker

komek, k-ya req, k-ya nerm

1. (Qoser) Nîşana zêdebûn an jî ji hedê derbûna tiştekî.

   Hevmane: pêşek, lodek, dinyayek, qiyametek, ecêbek, birek

   • Me komek alav ji dikanê kişandin.

Etîmolojî

Ji kom +‎ -ek.

Navdêr 1

Tewandina komek
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	komek	komek
Îzafe	komeka	komekên
Çemandî	komekê	komekan
Nîşandera çemandî	wê komekê	wan komekan
Bangkirin	komekê	komekino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	komekek	komekin
Îzafe	komekeke	komekine
Çemandî	komekekê	komekinan

komek m

1. hevok, cumle

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كۆمه‌ك

Etîmolojî

Ji kom +‎ -ek.

Navdêr 2

komek m

2. (Xorasan) alîkarî, harîkarî, misaede

Bikaranîn

• Bi taybetî di kurdiya Rojhilatê Kurdistanê û Xorasanê de

Etîmolojî

Ji soranî کۆمه‌ک (komek) yan farisî کمک (komek) ji zimanên tirkîkî, bo nimûne ji azerî kömək, hevreha ozbekî koʻmak, qazaxî көмек (kömek), yakûtî көмө (kömö), başkîrî күмәк (kümäk)...

Formeke navdêrê

Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	komek	komin

komek

1. Rewşa navkî ya mê ya yekjimar a nebinavkirî ya kom.