koça dawî

Kurmancî

Biwêj

koça dawî

1. wefat, mirin, wexerkirin, çûn ber dilovaniya Xwedê

Herwiha

• koça dawiyê
• koça dawîn

Ji wêjeyê

• Polîtburoya Partiya Demokrata Kurdistanê (PDK) ragihand ku îro destê sibehê Hemaîl Xanim a hevsera Barzaniyyê nemir û dayika Serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî koça dawî kir. Heta niha nehatiye ragehandin ka dê merasim li çi cihekî be, lê li gor Kurdistan Tv piştî demeke din dem û cihê merasiman tên diyar kirin. — (Rudaw.net, 7/2011)

Jê

• koça dawî kirin

Etîmolojî

Ji koça + dawî.

Werger

• Farisî: مرگ‎ → fa
• Tirkî: irtihal → tr