kite

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. hece, parçeyên ku mirov dikare peyvekê lê parve bike dema mirov peyvê dibêje
2. * "Kurdistan" sê-kîteyî ye ji ber ku dikare wiha bêt gotin: Kur.dis.tan (anku mirov dikare li cihê niqteyê bisekine.)
3. * "Dest" peyvek yek-kîteyî ye. (ji ber ku divê mirov wê bi carekê bibêje)
4. * "Bi-har" du-kîteyî ye lê "wî-kî-fer-heng" çar-kîteyî ye.

Herwiha

• kît
• kîte

Têkildar

• vekît

Ji

kit + -e

Jê

• kitandin
• kitandî
• pirrkîteyî
• yekkîteyî

Ji Wêjeya Klasîk

Rehmê bi 'aşiq nabite
Wê qest e can yexma kite
Hetta ko dil qenc jê bite— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

çînî : 音節 → zh, 音节 → zh elmanî : Silbe → de m farisî : هجاء (hecai), هجا → fa fînî : tavu → fi frensî : syllabe → fr m holendî : lettergreep → nl m inglîzî : syllable → en îtalî : sillaba → it m japonî : 音節 → ja koreyî : 음절 → ko

kurdî : kite → ku m, hece → ku m portugalî : sílaba → pt m rusî : слог (slog) slovenî : slabika → sl m spanî : sílaba → es m swêdî : stavelse → sv tirkî : hece → tr, detay → tr, seslem → tr yewnanî : συλλαβή → el m

Inglîzî

navdêr

Wate

1. başoke, firfirok, fêlbaz, kolare, xapînok

Gotin

• Audio (US)

  (pel)