kite

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. hece, parçeyên ku mirov dikare peyvekê lê parve bike dema mirov peyvê dibêje
2. * "Kurdistan" sê-kîteyî ye ji ber ku dikare wiha bêt gotin: Kur.dis.tan (anku mirov dikare li cihê niqteyê bisekine.)
3. * "Dest" peyvek yek-kîteyî ye. (ji ber ku divê mirov wê bi carekê bibêje)
4. * "Bi-har" du-kîteyî ye lê "wî-kî-fer-heng" çar-kîteyî ye.

Herwiha

• kît
• kîte

Têkildar

• vekît

Ji

kit + -e

Jê

• kitandin
• kitandî
• pirrkîteyî
• yekkîteyî

Ji Wêjeya Klasîk

Rehmê bi 'aşiq nabite
Wê qest e can yexma kite
Hetta ko dil qenc jê bite— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• çînî : 音節 ^→ zh, 音节 ^→ zh
• elmanî : Silbe ^→ de m
• farisî : هجاء (hecai), هجا ^→ fa
• fînî : tavu ^→ fi
• frensî : syllabe ^→ fr m
• holendî : lettergreep ^→ nl m
• inglîzî : syllable ^→ en
• îtalî : sillaba ^→ it m
• japonî : 音節 ^→ ja
• koreyî : 음절 ^→ ko

• kurdî : kite ^→ ku m, hece ^→ ku m
• portugalî : sílaba ^→ pt m
• rusî : слог (slog)
• slovenî : slabika ^→ sl m
• spanî : sílaba ^→ es m
• swêdî : stavelse ^→ sv
• tirkî : hece ^→ tr, detay ^→ tr, seslem ^→ tr
• yewnanî : συλλαβή ^→ el m

Inglîzî

navdêr

Wate

1. başoke, firfirok, fêlbaz, kolare, xapînok

Gotin

• Audio (US)

  (pel)