hece

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /hɛˈd͡ʒɛː/
• Kîtekirin: he·ce

Navdêr

Tewandina hece
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hece	hece
Îzafe	heceya heca	heceyên hecên
Çemandî	heceyê hecê	heceyan hecan
Nîşandera çemandî	wê heceyê wê hecê	wan heceyan wan hecan
Bangkirin	heceyê hecê	heceyino hecino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heceyek hecek	heceyin hecin
Îzafe	heceyeke heceke	heceyine hecine
Çemandî	heceyekê hecekê	heceyinan hecinan

hece mê

1. kite, kîte,
   parçeyên ku mirov dikare peyvekê lê parve bike dema mirov peyvê dibêje

   "Kurdistan" sê-heceyî ye ji ber ku dikare wiha bêt gotin: Kur.dis.tan (anku mirov dikare li cihê niqteyê bisekine.)
   "Dest" peyvek yekheceyî ye. (ji ber ku divê mirov wê bi carekê bibêje)
   "Bi-har" du-heceyî ye lê "wî-kî-fer-heng" çar-heceyî ye.

Etîmolojî

Ji erebî هجاء (hecai: bi selîqetê xwandin) ji aramî הגא (hega: pûnijîn, hêdîka xwandin)

Jê

• hecandin
• hecandî
• pirrheceyî
• yekheceyî

Werger

• Almanî: Silbe → de mê
• Çînî: 音節 / 音节 → zh, 音节 → zh
• Farisî: هجاء (hecai), ^?هجا → fa
• Fînî: tavu → fi
• Fransî: syllabe → fr mê
• Holendî: lettergreep → nl mê
• Îngilîzî: syllable → en
• Îtalî: sillaba → it mê
• Japonî: 音節 → ja
• Koreyî: 음절 → ko (eumjeol)
• Portugalî: sílaba → pt mê
• Rusî: слог (slog)
• Slovenî: slabika → sl mê
• Spanî: sílaba → es mê
• Swêdî: stavelse → sv
• Tirkî: hece → tr, seslem → tr
• Yûnanî: συλλαβή → el mê (syllaví)

Spanî

Navdêr

hece

1. gerode, durd, pegir, tilp, xilte, tort,
   qirşikên dimînin di binê amanek şileyê de
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

hece

1. kîte, hece
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]