hece

Kurdî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /hɛˈd͡ʒɛː/
• Jihevqetandin: he‧ce

Navdêr

hece mê

1. kite, kîte,
   parçeyên ku mirov dikare peyvekê lê parve bike dema mirov peyvê dibêje

   "Kurdistan" sê-heceyî ye ji ber ku dikare wiha bêt gotin: Kur.dis.tan (anku mirov dikare li cihê niqteyê bisekine.)
   "Dest" peyvek yekheceyî ye. (ji ber ku divê mirov wê bi carekê bibêje)
   "Bi-har" du-heceyî ye lê "wî-kî-fer-heng" çar-heceyî ye.

Etîmolojî

Ji erebî هجاء‎ (hecai: bi selîqetê xwandin) ji aramî הגא‎ (hega: pûnijîn, hêdîka xwandin)

Jê

• hecandin
• hecandî
• pirrheceyî
• yekheceyî

Werger

• Çînî: 音節 → zh, 音节 → zh
• Almanî: Silbe → de m
• Farisî: هجاء (hecai), ^?هجا‎ → fa
• Fînî: tavu → fi
• Fransî: syllabe → fr m
• Holendî: lettergreep → nl m
• Inglîzî: syllable → en
• Îtalî: sillaba → it m
• Japonî: 音節 → ja
• Koreyî: 음절 → ko (eumjeol)
• Portugalî: sílaba → pt m
• Rusî: слог (slog)
• Slovenî: slabika → sl m
• Spanî: sílaba → es m
• Swêdî: stavelse → sv
• Tirkî: hece → tr, seslem → tr
• Yûnanî: συλλαβή → el m (syllaví)

Spanî

Navdêr

hece

1. gerode, durd, pegir, tilp, xilte, tort,
   qirşikên dimînin di binê amanek şileyê de

Tirkî

Navdêr

hece

1. kîte, hece